Nu

Niet weten waar ik heen ga met mijn leven geeft mij vrijheid en daardoor rust.

De vraag wat ga je nu doen vind ik begrijpelijk, maar onderhand redelijk irritant. Ik heb een aantal reizigers ontmoet die in een soort van dezelfde situatie zitten, maar ook weer totaal anders. Verschillende landen, leeftijden en achtergronden met de zelfde ontdekkingstochten. De laatste jaren in Nederland heb ik het gevoel gekregen alsof het leven draait om een partner vinden, een huis kopen, verbouwen, kinderen krijgen, 4 dagen werken en tussen door goede en volle weekend hebben. Hier is weinig mis mee en best een ideale invulling van je leven als alles loopt zoals je het wil. In ons geval stagneert het bij het 'krijgen" van kinderen. Het heeft een lange periode geduurd voordat ik dit kon accepteren. Het gevoel van stilstaan en niet een vol leven hebben zoals mijn omgeving wel heeft. Dit heeft mij de afgelopen jaren achter volgt. Nu ik terug kijk, zie ik dat ik die jaren nodig heb gehad om te kunnen door ontwikkelen. Ik wijk op dit moment af. Ik heb geen baan, geen kinderen, flink getwijfeld over onze relatie. Het waren pittige jaren. Maar nu voel ik mij vrij in het maken van keuzes, in het zijn wie ik ben en in het leven die niet te plannen valt. En ik vind het heerlijk. Ik heb ideeën in mijn hoofd voor mijn leven hierna, maar ik wil het nog niet concreet hebben. Afgelopen 4 weken beter gezegd afgelopen half jaar ben ik dood gegooid met de vraag en nu? Mensen zijn benieuwd/ geïnteresseerd wanneer ik denk mijn leven weer op 'orde' te hebben. Afgelopen jaren heb ik diverse mensen de stap zien maken die ik nu maak. Ik heb er altijd met jaloers gevoel na gekeken. Nu mag ik eindelijk! Zo voelt het voor mij.😃

Ik ben nu 3 maanden weg. Eerst 2.5 week alleen. Quality time met mijzelf. Ik vind het heerlijk om bij dicht bij mijzelf te staan. Waar kan dat beter dan in een vreemd land verweg van alles wat normaal is. Dit is iets wat ik een aantal jaar geleden bewust van ben geworden en heb geleerd. Na deze weken ga ik 2 maanden samen met Emiel naar Mexico en Guatemala. Super fijn na de pittige periode die Emiel en ik hebben gehad. Want naast dat investeren in jezelf fijn is werkt dit voor de relatie tijdens reizen ook extreem goed. Als ik daarna langer nodig heb verzin ik wel weer wat. Deze periode heeft voor mij nu nog geen eind datum. Afgelopen 4.5 jaar was ontzettend onzeker. Ik ben erg veranderd in die jaren. Of beter gezegd ik ben met het jaar dichter bij de ware Nadine gekomen. Ik ben niet iemand die geloofd in toeval. Dat onze kinderwens tot nu toe niet in vervulling is gekomen, is niet maarzo. Op dit moment zie ik de mooie kant ervan en lukt het mij om te leven in het moment. Dus wat ik over een half jaar ga doen weet ik niet. Als je wat over mij wilt weten kun je beter vragen wat ik vandaag ga doen. Ik beloof, ik zit vol verhalen. 😊