Overal om mij heen hoor ik dat boeren en natuurorganisatie hand in hand moeten gaan. Dit zou ik heel graag willen, maar dit is absoluut nog niet de praktijk! Wij hebben 30 ha natuurland in gebruik. 25 ha is van staatbosbeheer en 5 ha van de provincie. Jaren lang, ik kan mij niet anders herinneren weiden wij hier circa 8 maanden onze droge koeien en pinken. Vorig jaar moesten we een cursus volgen: Hoe om te gaan met natuurgrond? Als we deze cursus niet deden, mochten we de grond niet meer pachten. Van te voren had ik gehoopt dat wij als boeren onze praktijk ervaring konden delen zodat we vanaf dat moment een echt samenwerking zouden starten. De cursus werd geven vanuit één perspectief. Hoe krijgen wij inheemse bijzonder plantjes in Nederland. Wij stonden mijlenver uit elkaar en praten totaal langs elkaar heen. Ik voelde mij niet gehoord en totaal onbelangrijk. Dit voorjaar hebben we samen met een plantenecoloog door het stuk gelopen. Hij vertelde wat hij zag en hoe hij graag wilde dat we de grond gingen bewerken. Meer maaien minder weiden zodat de plantjes meer kans krijgen. Wat ik ook opvallend vind is dat de ecologen niet samen werken met de wildbeheerders. Waarbij de plantenecoloog zegt vroeg maaien wil de wildbeheers dat je het gras lang laat staan, zodat de reekalveren ook kans maken. Dit jaar hebben wij veel minderen pinken en droge koeien kunnen weiden omdat het gras eerder op was. We moesten alle percelen twee keer maaien. Het word niet bemest dus je kunt je voorstellen dat er dan ook veel minder groeit. Vorige week werd ik aangesproken door een wandelaar in het Aaltens Goor. Ze vond het jammer dat de boeren de koeien meer binnen houden. Want een aantal jaar geleden liepen er veel meer koeien in het natuurgebied.
Comments