Projectenwerk
Mijn motivatie:
Het leven voelt voor mij ontzettend oneerlijk aan. We zijn allemaal als gelijken geboren. En toch is de plek waar je geboren bent, zo enorm bepalend voor je toekomst.
Ik geloof dat iedereen een opdracht heeft en dat is omzien naar elkaar. Je kunt het niet alleen. Je hebt elkaar nodig in dit leven. Ik ben best graag op mijzelf. In een land als Nederland voelt het voor mij dan ook niet echt alsof ik mensen om mij heen heel hard nodig heb. Zo nu en dan eens een goed gesprek of leuk uitje met Emiel, familie of mijn vriendinnen, wat korte gesprekjes via de app en rond scrollen op sociale media en ik ben weer verzadigd qua menselijk contact, bij wijze van. Dit klinkt best wel lomp vind ik zelf en toch is het helaas wel een beetje zoals het soms voelt, voor mij. Hier zit denk ik ook wel een Nederlands probleem. We hebben zelf niet meer zoveel menselijk contact nodig, omdat we zelfredzaam zijn. De techniek helpt ons dagelijks aan ‘sociaal’ contact. ook denk ik misschien wel dat ik dit niet zo nodig heb waardoor ik automatisch dit ook in vul voor andere.
Voor mij zijn er twee belangrijk redenen waarom ik het echt belangrijk vind om mij in te zetten voor projectenwerk:
1. Omdat ik het geluk heb geboren te zijn met heel veel mogelijkheden en ik dit ontzettend oneerlijk vind voor mensen die niet dit geluk hebben. Ik wil streven naar gelijkheid. Dit houdt in dat dit mij wat moet kosten. Ik kan niet alleen weg gaan geven wat ik te veel heb. Ik moet het echt voelen, anders creëer ik geen gelijkheid.
2. Om een egoïstische reden: Ik zal andersom ook geholpen willen worden als ik degene ben die arm is, in een ramp terecht is gekomen of moet vluchten uit mijn huis/land.
En als ik eerlijk ben, is er nog een derde reden. Die reden heb ik pas ontdekt sinds ik mij actiever inzet voor projecten. Dit is namelijk dat het jezelf voldoening geeft. Als ik wat geef, krijg ik altijd meer terug zonder dat ik dit vooraf had verwacht. Die ervaring vind ik enorm bijzonder. Ik weet niet of dit nou een hele nobele of goede reden is om vrijwilligerswerk te doen, maar het helpt wel om het vol te houden en te realiseren dat ik zelf mijn geluk niet in handen hebt. Door te delen, vermenigvuldig je.
Van de week hoorde ik een verhaal over een bergbeklimmer. Deze vind ik wel passen bij mijn de derde reden: Twee mannen waren bezig met een extreem heftige afdaling. Het was ijskoud en het sneeuwde. Ze hadden maar beperkt zuurstof. Onderweg kwamen ze een man half dood liggend in de sneeuw tegen. Ze ontdekten dat de man nog wel in leven was. De eerste man gaf aan dat hij door ging lopen, want hij wou niet het risico lopen dat ze alle drie dood gingen van gebrek aan zuurstof en kou. De tweede man kon de zwakke man niet laten liggen. Hij tilde hem op en gooide hem over zijn schouder. Heel langzaam liep hij door. Een aantal uur later kwam hij de eerst man tegen. Hij was doodgevroren in de sneeuw. Hij had de afdaling niet overleefd door de kou. Geschrokken liep hij door. Samen met de zwakke man overleefde ze de tocht wel. Achteraf blijkt dat hun het overleefd hebben door elkaars lichaamswarmte. Samen sta je sterker dan alleen.
Dit verhaal legt denk ik heel mooi uit wat je er voor terug krijgt, zonder dit vooraf gepland te hebben.
Ik ben twee keer in Malawi een land in het zuiden van Afrika geweest. De eerste keer was in 2013. Ik heb toen twee maanden vrijwilligerswerk gedaan bij een project met straatjongens. Normaal als ik 1 keer in een land ben geweest, dan ga ik met een gevoel weg van; het was super mooi, maar ik hoef niet terug. Ik heb het wel gezien.
Emiel en ik zijn in Zuid-Afrika mee geweest in de sloppenwijk. Dit was een vrij heftige ervaring. We zijn met Hospice een organisatie geweest die zorg, eten en aandacht gaven aan de mensen waar het behoorlijk uitzichtloos was. Qua hulp streef ik normaal naar lange termijn, maar dan moet die er wel zijn. Deze man had nog maar een aantal weken te leven. Dit zet je wel tot nadenken.
speerpunten van een goed project.
Waar let ik op bij het uitzoeken van projecten:
Soms is het erg lastig om goede projecten te vinden om geld aan te doneren. Verhalen dat al het geld bij de directeur terecht komt, motiveert dan ook niet echt om geld te geven. Bij grote organisaties kun je vaak in jaarverslagen lezen hoeveel % er gebruikt wordt om de kosten te dekken. Gemiddeld zie je dat er tussen 18 en 25 % gebruikt wordt voor kosten. Afgelopen jaren heb ik wat praktijkervaring opgedaan door vrijwilligers in Malawi. Hier heb ik vooral ook geleerd wat je niet moet doen en waar het vaak mis gaat. Ook ben ik zeven jaar vrijwilliger geweest bij de diaconie werkgroep: ‘hulp ver weg dichterbij’. Wij hadden jaarlijks een mooi bedrag te besteden. Wij gingen als werkgroep dan op zoek naar goede projecten. Goed is een vrij groot begrip, dus daarom heb ik hier onder een aantal speerpunten wat voor mij een project goed maakt.
Speerpunten:
1. Lokale projecten: Hiermee bedoel ik projecten die lokaal door de mensen opgezet worden. Mensen zelf weten het beste wat in hun eigen land nodig is. Het probleem is vaak de financiën. Een samenwerking met buitenlanders of grote organisatie kan dan een mooie oplossing zijn. Dit brengt wel risico met zich mee. Lokale projecten kunnen afhankelijk worden van de giften of buitenlands hulp, waardoor ze te groot gaan denken. Een goed voorbeeld van een kleinschalig en lokaal project vind ik Titandizani Yourt Support – Malawi (4) Tithandizane youth support organization | Facebook / Economic Youth Empowerment – Community Television Broadcasting (ctbperth.net.au)
2. Kleinschalige projecten: Minder complex en minder geld kwijt aan kosten. Vaak houd je het hierdoor lokaal. Ook past het project naar mijn idee vaak beter in het land. Ik ben al wel eens in Zuid-Afrika bij een Amerikaans weeshuis inclusief basisschool geweest. Kinderen kwamen daar op jonge leeftijd en hadden echt heftige dingen meegemaakt. Deze omgeving was veilig en erg mooi. Op het eerste oog ideaal. Toch vond ik dit wel zorgelijk. Wanneer de kinderen 18-21 waren, gingen ze ‘uit huis’. Ze kwamen dan weer in de ‘echte’ wereld. Dit contrast is enorm in vergelijking waar ze dus zijn opgegroeid.
3. Korte lijntjes / goede terug koppeling: Een appje, telefoontje of mailtje en je bent weer op de hoogte hoe het project ervoor staat. Dit vind ik heel belangrijk op z’n afstand. Vaak lukt dit goed wanneer er mensen in je omgeving een project hebben opgezet in het buitenland.
4. Grote organisatie: Bij grote organisatie let ik altijd op of ze lokale projecten ondersteunen, het % wat ze nodig hebben voor kosten, en of ze ook gebruik maken van het microkrediet systeem. Microkrediet is een soort van lening verstrekken hierdoor zorg je er voor dat project op eigen benen kan staan zodra de lening is af betaald. Dus inzetten op onafhankelijkheid, ondersteuning of hulp die effectief is voor de lange termijn zijn naar mijn idee speerpunten voor goede grote organisatie. Sommige grote organisatie hebben ook zelf projecten in eigen beheer. Van belang is dat deze projecten niet te lux zijn maar een afspiegeling van het land. ( zie voorbeeld Amerikaans weeshuis) Ik vind Wilde ganzen en Stichting bootvluchteling goede voorbeelden voor goede grote projecten die aan mijn speerpunten voldoen.
5. Streven naar gelijkheid, niet liefdadigheid: Allebei de beweegreden klinken goed. Maar wanneer het liefdadigheid is, staan mensen boven een project en voelen ze zich ook meer, omdat ze het idee hebben dat ze iets goeds doen. Door die ongelijkheid hou je armoede juist in stand.
6. Mijn voorkeur heeft een non-profit organisatie: Ik ben zelf gelovig, zoals een aantal van jullie wel weten. Er is niks mis mee om vanuit je overtuiging geld te geven of je in te zetten voor je naaste. Toch vind ik het wel gevaarlijk als een project er een religie aanhangt. Je loopt dan het gevaar dat je een bepaalde groep mensen een voorkeursbehandeling geeft binnen het project. Daarnaast selecteer je vrijwilligers aan de hand van hun geloofsovertuiging. Dit zegt niks over hun capaciteiten. Ook ben ik bang dat de focus van helpen wordt verlegd naar jouw overtuiging overbrengen op mensen die afhankelijk van jou zijn geworden door het project. Nelson Mandela vind ik altijd een mooi voorbeeld. Zijn daden waren goed. Wat hij nou precies geloofde, is nooit helemaal duidelijk. Je overtuiging uiten in daden, is de kracht!
Hier een aantal projecten waar ik enthousiast over ben en die voldoen aan de speerpunten. Bij deze wil ik dan ook nog een oproep doen. Heb je dit allemaal na gelezen en denk je bij jezelf ik wil ook mijn steentje bijdragen aan gelijkheid in de wereld dan zijn onderstaande projecten een goed advies om geld aan te doneren. Uiteraard heb je zelf misschien ook wel eigen projecten waar je een goed gevoel bij hebt en graag aan doneert. Ik ben altijd geïnteresseerd in nieuwe ideeën van goede projecten, dus alle advies is welkom.
Harapan Baru - Indonesië
Tess Unlimited Tover een glimlach - Guatmala.
Huis van de toekomst – Nyumba Ya Tsogolo (NYT) - Malawi
Adamfo - Ghana
Wilde ganzen
Stichting bootvluchtelingen
Wilde Ganzen
Wilde Ganzen | Wij steunen aanpakkers in de strijd tegen armoede
Wilde Ganzen zet zich al zestig jaar in voor een wereld zonder armoede. En dat doen we niet alleen. Overal ter wereld zorgen mensen voor verandering door de handen uit de mouwen te steken. Met kleine, slimme projecten zorgen ondernemers in hun eigen buurten voor verandering en vooruitgang.
Deze initiatieven worden opgezet door lokale aanpakkers samen met Nederlandse stichtingen. Wij ondersteunen deze samenwerkingen met kennis, een sterk netwerk en geld. Zo helpen we aanpakkers die aan de slag gaan om hun buurt vooruit te helpen met de aanleg van sociale voorzieningen. Van schoon drinkwater tot inclusief onderwijs. En van medische zorg tot financiële onafhankelijkheid.
Stichting bootvluchtelingen:
Home | Stichting Bootvluchteling
Sinds 2015 staan wij klaar voor mensen op de vlucht die niet worden gezien. Wij bieden hulp van zo dichtbij mogelijk – binnen of buiten een kamp. Zo kunnen we klaarstaan op plekken waar dit het hardst nodig is.
Waar wij ooit begonnen met reddingsmissies op het strand, zijn wij nu actief in het overvolle kamp op Lesbos. Duizenden mensen verblijven hier maanden tot jaren onder mensonterende omstandigheden. Basisvoorzieningen schieten ernstig tekort. Wij staan hier klaar met medische noodhulp en psychosociale steun.
Adamfo Ghana
Adamfo Ghana – Een betere toekomst voor kinderen die op straat leven
Adamfo Ghana is een Nederlandse stichting die zich inzet voor een betere toekomst voor straatkinderen en jongeren in Ghana. Vanuit gelijkwaardig partnership werken we samen met verschillende lokale organisaties in de drie grootste steden van Ghana: Accra, Kumasi en Tamale. Met concrete, impactvolle projecten richten we ons op het bieden van een veilige leefomgeving, zorg, onderwijs, vaktraining, ondernemerschap – maar ook op advocacy, bewustwording en lobby. Lees hier meer.
Huis van de toekomst
(4) Nyumba ya Tsogolo VZW Malawi | Facebook
Nyumba ya Tsogolo VZW Malawi is de Belgische tak van het gelijknamige project in Malawi. De twee VZW's gaan hand in hand om de straatkinderen van Malawi een beter toekomst te bieden. Dit doen ze door de kinderen een veilige woonplek te bieden, twee keer per dag zorgen ze voor eten en ze betalen de school en de voorzieningen daarvoor. Ook proberen ze kinderen te re-integreren. In de praktijk valt dit vaak wel tegen, kinderen wonen niet voor niets op straat. Dit project heeft een eigen vissersboot en vissers in dienst. Dit zorgt voor een deel van de inkomens van het project. Bij extra donatie is het mogelijk om de kinderen extra activiteiten te bieden. Vorig jaar hebben ze een speeltuin bij het huis gebouwd. Daarnaast kun je bijvoorbeeld denken aan Houtbewerkingslessen of voetbalshirt zodat ze mee kunnen doen met de voetbalcompetitie.
Harapan Baru
Harapan Baru Nederlands - Harapan Baru Lombok (harapan-baru.com)
In 2015 vertrok Nick Rensink uit Aalten definitief naar Indonesië om mensen te helpen die om allerlei redenen buiten de samenleving van Lombok staan. Zijn aandacht gaat in het bijzonder uit naar mensen met een beperking of die in diepe armoede verkeren.
Harapan Baru bestaat uit twee stichtingen die samenwerken:
De stichting (yayasan) Harapan Baru Lombok Indonesia.
De stichting Harapan Baru Aalten Nederland.
Beide stichtingen zijn opgericht om kansarmen op Lombok ondersteuning te bieden in het creëren van een kansrijke toekomst, die zij zelf vorm kunnen geven. Om dit te bereiken willen wij hen meer zelfredzaam maken, zodat zij meer controle over hun leven krijgen. Wij richten ons hierbij speciaal op het aanbieden van training op het gebied van beroeps- en levensvaardigheden en het opzetten van micro-ondernemingen.
Tover een glimlach:
Tessunlimited – Every Smile has a Story
Stichting Tess Unlimited is een Nederlandse stichting gevestigd in Guatemala. De stichting is opgericht in 2008 door Tessa de Goede de Ordoñez. Tess Unlimited zet zich in voor kinderen geboren met schisis; een aangeboren afwijking waarbij de lip en in veel gevallen ook het gehemelte niet volledig zijn gesloten. In Nederland beter bekend als een ‘hazenlip’ en/of ‘open gehemelte’.
Guatemala is een derdewereldland. De zorg die beschikbaar is in Guatemala is hierdoor zeer beperkt en schisis wordt in openbare ziekenhuizen niet behandeld. Dit betekent dat kinderen die met schisis geboren worden dit voor de rest van hun leven zouden hebben. Tess Unlimited zet zich daarom in voor deze kinderen in Guatemala, zodat zij net als wij de kans krijgen een gelukkig en betekenisvol leven te leiden.
Javemberactie
Javemberactie
Om een paar euro besluiten iets wel of niet te doen, heeft mijn ogen wel geopend.
Afgelopen 4 weken hebben Emiel Stemerdink en ik meegedaan met de #javember actie! We hebben meegedaan met deze actie, omdat wij zelf bewuster wilden worden. Geld geven aan een project is heel hard nodig. Echter viel het mij op dat op het moment van overmaken, het wel eens als een stap voelt, maar als het geld eenmaal is overgemaakt, je het amper merkt. Toen we deze actie tegen kwamen, leek het ons goed dat het ons eens daadwerkelijk zou raken.
We hebben vanaf 8-11-2020 koud gedoucht en als ik zeg koud, bedoel ik ook echt koud!! Mean wat verlangde ik de laatste week weer naar een warme douche. Wij zijn aan het verbouwen en onze cv doet het niet. Dus ook al had je de verleiding om de kraan wat warmer te zetten, zonder warm water was dit toch niet mogelijk. Bizar dat wij ons weer kunnen verheugen op zondag, dat het weer ‘normaal’ word. De vluchteling zijn ook gewoon mensen, zoals jij en ik. Zij weten niet wanneer dingen weer normaal worden en of het ooit weer normaal wordt! Als ik één van hen was en gevlucht was uit mijn vertrouwde omgeving, leek mij de uitzichtloosheid het aller moeilijkste! Wachten op weer een verandering. Wachten op dat het ooit weer beter wordt. Wachten op de overheid die over jou beslist, maar niet half in beeld heeft hoe je daadwerkelijk daar leeft! Waar haal je de hoop elke dag weer vandaan?
Naast het koude douchen, hebben we ook € 25 euro per week besteed aan onze boodschappen. Dit was echt weinig. Van alles wat je kookte, moest je proberen er twee dagen van te eten. Nederlandse teelt, zuivel en vlees is aan de prijs, duurzamer en kwalitatief bewezen dat dit beter producten zijn. Een principe waar ik normaal voor sta, was met dit budget haast niet mogelijk, in ieder geval was het keuzes maken elke week! Hoe ongezonder, hoe goedkoper. Een boterham met zoet beleg, zoals jam of appelstroop, dat was te betalen, maar een boterham met gezonde producten, hebben wij deze weken niet gehad.
Wat ik ook bijzonder vond deze maand, is dat erg veel mensen ons uitnodigde om te eten als wij vertelden wat we deze maand te besteden hadden. Ze vonden het sneu voor ons of hadden iets van; dan eet je toch even met ons mee. Scheelt alweer en dan kun je meteen warm douchen! Ik vond het mooi om te ervaren dat mensen wel graag willen helpen, als ze door hebben dat het nodig is. Veel ellende en verdriet is ver weg, waardoor mensen er soms ongevoelig voor lijken. Maar niets is minder waar. Door de afstand is het besef er minder. Mensen worden er niet werkelijk mee geconfronteerd.
Emiel en ik zijn 1 avond bij Maarten en Jessica geweest. Zij stelden voor om een pizza te bestellen. We hebben even getwijfeld. Wat doen we? Als dit echt was geweest, had dit gewoonweg niet gekund, omdat je 10 euro per pizza kwijt bent. Zulke dingen die zo normaal zijn voor ons, worden ineens een luxe.
Wij hebben €103,92 besteed deze 4 weken en dit kwam, omdat ik in de laatste week dacht “oh wat ingrediënten om pepernoten te maken kan wel, dat is niet zo duur.” Dit kostte ons €4,22, waardoor we net boven ons budget uit kwamen. Dus dit kon helemaal niet! Woensdag ben ik gaan uitrekenen en nu proberen we de laatste dagen dit gat te dichten door dingen niet te gebruiken die we wel hadden gekocht. Om een paar euro besluiten iets wel of niet te doen, heeft mijn ogen wel geopend!
Club van de achterhoek.
In april 2019 zijn Gerdienke te Bokkel en ik gestart met een club van 100 mensen verzamelen die bereid zijn maandelijks €4 te doneren aan het project tover een glimlach. Zodra wij 100 mensen hebben kan er maandelijks een kindje geopereerd worden. We zitten nu op 25 mensen. Ben je nog geen lid van onze club, maar zal je dit wel graag willen? Mail mij dan voor meer informatie. Door deze eenvoudige manier kunnen wij als achterhoekers een groot verschil maken voor kinderen die geboren zijn met een schisis/ opengehemelte in Guatemala. Zonder deze operatie overleven de kinderen het niet of worden ze niet door de maatschappij geaccepteerd.
Dit is het eerste kindje die wij hebben kunnen helpen als club van de achterhoek. Ondertussen zijn er door onze club al 10 kinderen geopereerd.
Afgelopen april zijn wij als melkveebedrijf begonnen met eieren verkopen voor dit zelfde doel. €2 voor 10 eieren en het gehele bedrag gaat naar Tess Unlimited. Wil je ook iets bijdragen en er zelf nog iets voor terug krijgen, koop dan onze heerlijke eieren van de leukste kippen van Melkveebedrijf Familie Bongen.